Ping'an en Shanghai

Hallo allemaal! Hierbij alweer het laatste verslag vanuit het mooie, indrukwekkende en bij tijden zeer vreemde China. Overmorgen stappen we namelijk weer in het vliegtuig op weg naar Nederland.
Maar laten we beginnen waar ik bij het laatste verslag gebleven was.

De laatste dag in Yangshuo hebben we weer een prachtige fietstocht gemaakt en konden we de verkoeling van de rivier weer hard gebruiken. Heerlijk gezwommen, tot ik opeens werd aangekeken door een enorme dode vis die op zijn dooie(haha) gemak voorbij kwam dobberen. Bah. 
Al met al een mooie dag en eigenlijk hadden we best nog wat langer in Yangshuo willen blijven. Ik blijf het zeggen, het is daar echt heeel mooi! Maar je kunt niet alles hebben, want de volgende bestemming stond alweer op de planning en die wilden we ook niet missen. 

Ping'an was de gelukkige en de beste manier om daar te komen was volgens onze hostelmeneer door met een excursie naar de rijstvelden te gaan. Anders moesten we 5 keer overstappen en het laatste stuk in een bus vergezeld door varkens afleggen. Nou, hadden we daar maar voor gekozen. Het begon allemaal heel aardig, toen we een stuk met de bus reden en een meisje dat we niet konden verstaan(de helft van de tijd sprak ze Chinees en de andere helft Engels, maar dat was zo slecht dat ik daar telkens pas achterkwam als de clue van haar verhaal al voorbij was) zich voorstelde als onze guide. Het feest ging pas van start toen ze opeens langskwam om geld op te halen. Ik had niet begrepen waar dat nou voor was, samen met nog veel meer mensen die geen Chinees konden(ongeveer 90% van de bus). Uiteindelijk bleken we in de middle of nowhere af te worden gezet als we geen geld betaalden voor een andere bus die ons verder zou brengen. Dit terwijl we de hele tour gewoon al hadden betaald en hier niks over was gezegd. Maarja wat moet je anders. 
Toen mensen begonnen te klagen zei de tourguide kwaad: "Als je niet betaalt, dan ga je maar 5 uur lopen!"
Het werd nog mooier toen we ook nog geld neer moesten leggen om in een ander plaatsje een show te bekijken. In dit plaatsje wonen de mensen met het langste haar ter wereld en die hadden een soort toneelstuk voorbereid. Als we dat niet wilden moesten we 1 uur wachten in de bus. Ik en Julia wilden hier uit principe niet aan meewerken, dus kozen we ervoor niet naar de show te gaan. Al was het niet om het geld, dan was het wel om de toeristische attractie die van deze mensen gemaakt werd. Uiteindelijk zijn we toch gewoon de bus uitgegaan en hebben we een beetje in het dorpje rondgewandeld. Ik vond het verschrikkelijk. Het dorpje waaraan je nog kon zien hoe de mensen er een aantal jaar geleden leefden, zelfvoorzienend en afgesloten van de moderne wereld, was volledig veranderd in een grote markt. De vrouwen met het lange haar schreeuwden aan alle kanten naar ons om ons tasjes, frutsels, sieraden en "long hair photo's" aan te smeren. Een grote bedelarij. Het massatoerisme hier in China doet naar mijn mening weinig goeds voor dit soort dorpjes. 
Toen we uiteindelijk in Ping'an aankwamen was het ons niet duidelijk dat we er al waren. Toen we vroegen waarom we onze zware backpacks helemaal mee de berg op moesten sjouwen kregen we een snauw van de tourguide: "Because you are staying there!!!" Mijn volgende vraag was hoe ze dat wist. Met een blik die kon doden vertelde ze me dat ze dat aan een van mijn reisgenoten gevraagd had. Ik was blij toen we afscheid mochten nemen van dit secreet. 
Na een zware klim van een half uur kwamen we aan bij ons hotel met uitzicht op de rijstvelden die het dorpje omringden. Heel mooi! We zijn hier daarna nog 1 volle dag geweest, waarin we vooral veel hebben geluierd en natuurlijk ook een wandelingetje hebben gemaakt. Toen we onderweg een spin zo groot als mijn hand tegenkwamen wilden mijn metgezellen met spinfobie alleen al snel rechtsomkeert maken. 

Daarna was het tijd voor Shanghai! Na een 21 uur durende treinrit, waarvan ik er 13 heb geslapen(ik zei al dat ik daar erg goed in ben), kwamen we aan in deze enorme stad. Het is hier vooral 's avonds erg mooi! Dan is de hele stad namelijk verlicht en zijn vooral de hoge gebouwen aan de rivier(de Bund) prachtig om te zien. Na deze lange en volle reis beginnen we ondertussen wel een beetje verzadigd te raken. Daarom slapen we vooral lekker lang uit en ondernemen we niet al te veel. Daar is nog een reden voor, want jawel, we hebben er even op moeten wachten, maar het is zover.. Het knetter en spetterfestijn is begonnen! Het begon met Karlijn, toen was Julia aan de beurt en nu ben ik ook lid van de rengroep. Gelukkig liggen ik en Julia op een kamer met een bosaap die we ervan verdenken dat hij de pislucht in de douche gisteren heeft verzorgd, een stel dat vandaag hun eerste zinnetje heeft gefabriceerd en iemand die zogenaamd een modellenbureau runt, maar wel in het hostel woont. We hoeven dus niet per se een goede indruk achter te laten.

Morgen gaan we waarschijnlijk naar Cloud 9, een bar op de 87e verdieping van een van de hoogste skyscrapers hier. De hoogste bar ter wereld! Daar gaan we Shanghai eens van bovenaf bekijken, wat naar mijn idee een waardige afsluiter van deze geweldige reis moet worden!